Επιδημιολογία

Ο καρκίνος του όρχι αν και σχετικά σπάνιος καρκίνος (1% των καρκίνων στον άνδρα), είναι ο συχνότερα εμφανιζόμενος καρκίνος στα αγόρια και τους νέους άνδρες ηλικίας 20-40 ετών, αποτελώντας την 3η κατά σειρά αιτία θανάτου σε αυτές τις ηλικίες.

Η αιτιοπαθογένεια της νόσου παραμένει άγνωστη. Η μόνη αποδεδειγμένη σχέση είναι αυτή μεταξυ κρυψορχίας  και ανάπτυξης καρκίνου του όρχι.

Διάγνωση

Η συνηθέστερη κλινική εκδήλωση είναι η ανώδυνη διόγκωση του όρχι, την οποία ο ασθενής διαπιστώνει συνήθως τυχαία μόνος του η κατά την αυτοεξέταση η οποία συνίσταται σε νέους κυρίως άνδρες καθότι η πρώιμη διάγνωση και θεραπεία οδηγεί συνήθως σε πλήρη ίαση με ποσοστά επιβίωσης που αγγίζουν το 100%.Σημαντικό ρόλο στη διάγνωση, εκτός από τη κλινική εξέταση παίζουν οι εργαστηριακές εξετάσεις, όπως η μέτρηση κάποιων ειδικών ορμονών, οι οποίες είναι χαρακτηριστικά υψηλές σε ορισμένους ιστολογικούς τύπους καρκίνου όρχι.

Επίσης, στο υπερηχογράφημα οσχέου οι όγκοι των όρχεων έχουν χαρακτηριστική εικόνα και είναι δυνατή η διαφοροδιάγνωσή τους από κλινικές οντότητες με παρόμοια κλινική εικόνα.

Θεραπεία

Η ριζική ορχεκτομή με υψηλή απολίνωση του σπερματικού τόνου αποτελεί την πρώτη θεραπευτική αντιμετώπιση. Η ορχεκτομή μπορεί να αναβληθεί μόνο όταν υπάρχει άμεση ανάγκη έναρξης χημειοθεραπείας.

Η επέμβαση γίνεται κατά κανόνα με γενική αναισθησία,. Μέσω μιας μικρής τομής χαμηλά στη βουβωνική χώρα αφαιρείται ολόκληρος ο όρχις . Το χειρουργείο διαρκεί περίπου 45 λεπτά και ο  ασθενής παίρνει εξιτήριο την επόμενη ημέρα.

Στον ίδιο χειρουργικό χρόνο ή σε επόμενη επέμβαση, ανάλογα και με την επιθυμία του ασθενούς, μπορεί να τοποθετηθεί ορχικό ένθεμα σιλικόνης στη θέση του όρχι που έχει αφαιρεθεί.  Αυτό γίνεται κυρίως σε νεαρούς ασθενείς για ψυχολογικούς και αισθητικούς λόγους.

Στους περισσότερους ασθενείς θα απαιτηθεί συμπληρωματική θεραπεία, αναλόγως της ιστολογικής έκθεσης και follow-up για την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση τυχόν υποτροπής.