Ο καρκίνος του πέους είναι μια σπάνια κακοήθεια, που προσβάλλει συνήθως ηλικιωμένους άνδρες με μέση ηλικία διάγνωσης τα 58 έτη. Ενδιαφέρον αποτελεί ότι εμφανίζεται σπάνια σε λαούς όπου διενεργείται περιτομή σε βρεφική ηλικία. Παράγοντες κινδύνου αποτελούν η φίμωση, το κάπνισμα, πολλαπλοί ερωτικοί σύντροφοι, καθώς και χρόνιες λοιμώξεις του πέους.
Δυστυχώς, έρευνες έχουν δείξει ότι κατά κανόνα οι ασθενείς αργούν να απευθυνθούν στο γιατρό τους κυρίως λόγω του οτι οι συγκεκριμένες βλάβες δεν δίνουν συμπτώματα κατά τους πρώτους μήνες. Το γεγονός αυτό συμβάλλει στην καθυστέρηση της διάγνωσης, στην εξάπλωση του καρκίνου και σε χειρότερα θεραπευτικά αποτελέσματα.
Ο πιο σημαντικός προγνωστικός παράγοντας είναι η παρουσία η όχι μεταστάσεων στους λεμφαδένες κατά την αρχική διάγνωση, καθώς η συγκεκριμένη νόσος είναι πολύ επιθετική, και η έγκαιρη διάγνωση αποτελεί την μόνη ελπίδα για αποτελεσματική θεραπεία.
Η θεραπεία σε εντοπισμένη νόσο είναι χειρουργική. Διενεργείται μερική η ριζική πεεκτομή ανάλογα την έκταση και το βάθος διήθησης. Τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια διατήρησης κάποιου λειτουργικού μήκους του πέους τόσο για λειτουργικούς, όσο και για ψυχολογικούς/αισθητικούς λόγους.
ΠΡΟΣΟΧΗ
Βασικός κανόνας αποτελεί η αφαίρεση του όγκου σε ΥΓΙΗ όρια, καθότι σε αντίθετη περίπτωση η υποτροπή του καρκίνου είναι βέβαιη.
